آبشار آلاشور ، طبیعتی بکر و دیدنی در دل جنگل های هیرکانی

 

آبشار آلاشور نوشهر

در این بخش از وب سایت مجله گردشگری تاپ توریست درباره آبشار آلاشور صحبت خواهیم کرد. برای آشنایی با این آبشار زیبا در ادامه با ما همراه باشید.

آبشار آلاشور (معروف به آبشار نجارده) در روستای نجارده، ۷ کیلومتری شرق نوشهر در استان مازندران قرار دارد. این آبشار با ارتفاع ۳۲ متر در دل جنگل های هیرکانی و دره شیوا (دره مور) واقع شده و از ارتفاع ۵۹۶ متری سطح دریا سرچشمه می گیرد.

نام “آلاشور” از ترکیب “آلا” (بلند در زبان مازندرانی) و “شور” (شده/گردیده) گرفته شده که احتمالاً به ارتفاع زیاد آبشار اشاره دارد. برخی نیز آن را مرتبط با طعم شور آب یا نام روستای مجاور می دانند. این آبشار زیبا با وجود گونه های گیاهی و جانوری نادر در منطقه و بقایای بناهای تاریخی مربوط به دوره های قاجار و صفویه در مجاورت خود، یکی از جاذبه های گردشگری محبوب می باشد.

بهترین زمان بازدید

بهترین زمان بازدید از آبشار آلاشور فصل بهار و تابستان (اردیبهشت تا شهریور) است. این فصول به دلیل هوای معتدل، پوشش گیاهی سرسبز و جریان مناسب آب، شرایط ایده آلی برای طبیعت گردی و پیاده روی در مسیر جنگلی فراهم می کنند.

فصل پاییز نیز به دلیل مناظر رنگارنگ جنگل های هیرکانی مناسب است، اما دسترسی در این فصل به دلیل بارش های پاییزی ممکن است با چالش همراه باشد. زمستان با وجود قندیل های یخی زیبا، به دلیل سرمای شدید و لغزندگی مسیر، تنها به کوهنوردان مجرب توصیه می شود.

پوشش گیاهی و جانوری منطقه

آبشار آلاشور در دل جنگل‌های هیرکانی واقع شده و به دلیل قرارگیری در حوزه استحفاظی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، از تنوع زیستی چشمگیری برخوردار است.

پوشش گیاهی این منطقه با جنگل‌های انبوه و پوشش متراکم و گونه‌های قدیمی هیرکانی، شامل درختان راش، ممرز، آزاد، بلوط، و نخود وحشی و گل و گیاهانی چون بنفشه، نرگس، لاله، سوسن، ارکیده، سرخس، و گیاهان علفی می باشد.

از گونه های جانوری منطقه نیز می توان به پستاندارانی چون پلنگ، گرگ، خرس قهوه‌ای، گوزن مرال، کل، و بز؛ پرندگانی چون عقاب طلایی، شاهین، کبک و بلبل؛ خزندگان و دوزیستانی چون گونه‌های متنوع مارمولک، قورباغه، و مارها؛ و حشرات مانندتنوع بالای پروانه‌ها و سوسک‌های بومی اشاره کرد.

این منطقه به‌ دلیل حضور گونه‌های در معرض انقراض مانند پلنگ ایرانی و گوزن مرال، تحت حفاظت ویژه قرار دارد. وجود مسیرهای دشوار دسترسی نیز به حفظ بکر بودن آن کمک کرده است.

در بازدید از آبشار چه فعالیت های تفریحی می توان داشت ؟

آبشار آلاشور با طبیعت بکر و موقعیت خاص جغرافیایی، گزینه ایده‌آلی برای طبیعت گردی و ماجراجویی است. از جمله فعالیت ها و تفریحاتی که می توان داشت؛

۱. پیاده‌روی و جنگل نوردی

• مسیر جنگلی: پیاده‌روی ۲۰-۳۰ دقیقه‌ای از روستای نجارده تا آبشار با شیب تند و مسیر ناهموار.
• دره‌نوردی: عبور از شیوا دره (دره مور) با ۲۱ آبشار فصلی و مناظر چشمگیر.
• مسیر جایگزین: ورود از روستای توسکاپوشکا و پیاده‌روی در امتداد دره تا آبشار.

۲. شنا در حوضچه طبیعی

• حوضچه پای آبشار: امکان شنا در استخر طبیعی پای آبشار، اما فقط برای شناگران ماهر به دلیل جریان قوی آب و عمق متغیر و عدم وجود نجات غریق یا امکانات امدادی.

۳. عکاسی و طبیعت‌گردی

• مناظر بکر: ثبت قندیل‌های یخی در زمستان، پوشش سبز بهاری و رنگ‌های پاییزی جنگل هیرکانی.
• تنوع زیستی: عکاسی از گونه‌های نادر گیاهی (راش، ممرز) و جانوری (گوزن مرال، پرندگان شکاری).

4. بازدید از جاذبه‌های دیدنی اطراف

• روستای نجارده: گردش در روستای ساحلی-جنگلی با معماری سنتی و باغ‌های میوه.
• دیگر نقاط دیدنی: بازدید از دریاچه سد آویدر، روستای کندلوس و دیو چشمه در مسیر بازگشت.

اقامت و کمپینگ در اطراف آبشار

منطقه آبشار آلاشور بکر و فاقد امکانات اقامتی سازمان یافته است و اقامت شبانه بیشتر متکی به برنامه ریزی شخصی یا استفاده از شهرهای همجوار می باشد. با این حال امکان چادر زدن در مناطق جنگلی اطراف وجود دارد، اما تأکید می شود که هیچ امکانات رفاهی (سرویس بهداشتی، آب آشامیدنی) در نزدیکی آبشار موجود نیست.

اگر قصد اقامت در این منطقه دارید، پیشنهاد ما به شما اجاره ویلا در نوشهر یا روستاهای مجاور مانند نجارده، خزرشهر یا دریاکنار و یا استفاده از اقامتگاههای کندلوس (۲۷ کیلومتری منطقه) مانند اقامتگاه های «اسپی او کندلوس» و «بام کندلوس» است.

چند نکته:

• کمپینگ نیاز به تجهیزات کامل (چادر ضدآب، کیسه خواب و منابع آب) دارد.
• عدم وجود آنتن موبایل در برخی نقاط مسیر، ضرورت همراهی راهنما یا اطلاع رسانی قبلی به بستگان را افزایش می دهد.
• به دلیل عدم وجود امکانات رفاهی بهتر است از شهرها و روستاهای اطراف جهت اقامت استفاده کنید.

آیا برای بازدید از آبشار آلاشور نیاز به مجوز داریم ؟

از آنجایی که محدوده این آبشار با گونه های گیاهی-جانوری نادر، در حوزه حفاظت شده دانشگاه تهران قرار گرفته  است، ممکن است جهت بازدید از آن به مجوز احتیاج داشته باشید.

اما بهتر است قبل از سفر با اداره محیط زیست یا منابع طبیعی نوشهر تماس بگیرید تا از این موضوع مطمئن شوید، زیرا ممکن است قوانین دسترسی به این منطقه حفاظت شده (تحت مدیریت دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران) تغییر کرده باشد.

چطور به آبشار آلاشور برویم ؟

فاصله نوشهر تا آبشار ۳۲٫۸ کیلومتر (حدود ۱ ساعت رانندگی + پیاده روی) است و برای دسترسی به آبشار آلاشور دو مسیر اصلی وجود دارد:

۱. مسیر از روستای نجارده (مسیر اصلی)

• موقعیت: ۷ کیلومتری شرق نوشهر.
• مراحل دسترسی:

1. پس از رسیدن به روستای نجارده، وارد جاده خاکی جنگلی شوید.
2. پس از طی بخشی از جاده، به سمت جنگل جنوبی پیاده روی کنید.
3. ۲۰-۳۰ دقیقه پیاده روی در جهت جنوب با شیب تند و مسیر ناهموار تا رسیدن به دره آبشار.

۲. مسیر از روستای توسکاپوشکا

• ویژگی: مناسب برای علاقه مندان به دره نوردی طولانی تر.
• مراحل دسترسی:

1. از توسکاپوشکا مستقیماً وارد شیوا دره (دره مور) شوید.
2. مسیر را در امتداد دره با پیاده روی جنگلی ادامه دهید تا به آبشار برسید.

نکات ضروری

• تجهیزات ضروری از جمله کفش کوهپیمایی، آب آشامیدنی و لباس مناسب فصل همراه داشته باشید.
• عدم آنتن دهی موبایل در بخش هایی از مسیر و شیب تند و سنگلاخی بودن مسیر، نیاز به آمادگی جسمانی دارد.
• پیشنهاد می شود پیش از سفر از وضعیت جاده و آب وهوا مطلع شوید و ترجیحاً با راهنما یا گروه های طبیعت گردی هماهنگ کنید.