معبد شائولین
در این مطلب از مجله گردشگری تاپ توریست شما را با معبد شائولین ، معبدی تاریخی و دیدنی در چین آشنا خواهیم کرد. در ادامه همراه ما باشید.
معبد شائولین در شهر دنگ فنگ در استان هنان در شرق چین قرار دارد، همانند شهر ممنوعه مکانی است که در طول قرن ها اشخاص بسیاری در آرزوی دیدن آن بودند. این معبد در میان جنگل ها و تپه های متعدد واقع شده است و به همراه نواحی جنگلی اطراف آن جزو میراث فرهنگی جهان به حساب می آیند.
گرچه بخش های مختلف این معبد در طول عمر خود بارها و بارها به دلایل گوناگون تخریب شده است اما شائولین همچنان پابرجاست. معبد شائولین همچون ماشین «دکتر امت براون» و «مارتی مک فلای» شما را به سفری استثنائی در زمان می برد؛ به زمانی که «لیو بی»، «سائو سائو»، «لین چان»، «کائو چیوی» و «لین خو» می زیسته اند.
معبد شائولین یک معبد بودایی است و به گفته مورخان این معبد منشأ هنرهای رزمی چینی (کونگ فو یا ووشو) میباشد. امروزه در این معبد علاوه بر انجام احکام دینی بودایی، به آموزش هنرهای رزمی میپردازند.
تاریخچه معبد شائولین
ساختن این معبد مربوط به 1500 سال پیش می شود. زمانی که یک راهب هندی برای ترویج آیین بودایی به چین سفر کرد و این معبد را بنا کرد. این راهب بودایی Buddhabhadra نام داشت. او در سال 495 میلادی و در زمان سلطنت خاندان Northern Wei به چین سفر کرد. به علت علاقه ای که امپراطور چین به این راهبه داشت از او خواست تا در دربار به تعلیم آموزه های بودایی بپردازد اما راهب هندی این پیشنهاد را رد کرد. سپس زمینی در کوه سونگ به وی دادند تا در آن معبدی بسازد. بنا بر این معبد شائولین در آن جا ساخته شد.
پس از آن نیز یک راهب هندی دیگر به این منطقه سفر کرد و معبد شائولین را به مکتب ذن در چین مبدل کرد. او که بودی دارما نام داشت سی سال پس از ساخته شدن معبد شائولین به چین سفر کرد تا آیین ذن را آموزش دهد. او برای این هدف به سرتاسر چین سفر کرد تا اینکه در نهایت به معبد شائولین رسید.بعد از چند سال به علت مخالفت هایی با این آیین درب این معبد بسته شد. در طول این 15 قرن این معبد بارها توسط فرمانروایان مختلف یا مورد حمایت واقع شده و یا مورد مخالفت قرار گرفته است.
کونگ فوی شائولین
شاگردانی که به معبد شائولین می آمدند برای ساعات طولانی به تمرکز فکر و تمرین های ذهنی بودایی می پرداختند. آن ها تحرک فیزیکی زیادی نداشتند و به همین سبب از نظر جسمانی ضعیف بودند. تغذیه نامناسب و قحطی هایی هم که مردم چین را درگیر خود می کرد مزید بر علت شده بود. در ادامه شماری از استادان آیین بودایی تلاش کردند تا تمرینات جسمانی را نیز در کنار تمرینات ذهنی به شاگران معبد بیاموزانند و جسم آن ها را نیز همانند روحشان قوی و مقاوم پرورش دهند. آن ها معتقد بودند که همانند جهان، انسان نیز باید در تعادل باشد. بر همین اساس می بایست میان روح و جسم انسان تعادل برقرار گردد.
تمرینات جسمانی که توسط استادان شائولین به راهبان معبد آموزش داده می شد عموما از حیوانات و جانوران طبیعت الهام گرفته شده بود. شماری از این تمرینات نیز از هند و دیگر نقاط چین توسط راهبان بودایی به شائولین راه یافته بود. به این تمرینات در طول سال ها نظم داده شد و ارتقاء پیدا کرد. آن ها سرانجام به چیزی تبدیل شدند که اکنون ما به آن کونگ فوی شائولین می گوییم. در حال حاضر هنرهای رزمی شائولین دارای بیش از دو هزار نوع می باشد که ۷۰۰ نوع آن، از انواع اصلی هنرهای رزمی محسوب می شود.
قسمت‌های مختلف معبد
مجموعه‌ی معبد شائولین از سه قسمت عمده تشکیل شده است. گردشگران از طریق یک دروازه‌ی اصلی وارد مجموعه می‌شوند. این‌جا جایی است که اتوبوس‌های تورها توقف می‌کنند و بازدیدکنندگان می‌توانند بلیط ورودی تهیه کنند.
بخش اول، محل نمایش کونگ فو
پس از ورود به مجموعه، بعد از ده دقیقه پیاده‌روی به تالار نمایش کونگ فو می‌رسید. این تالار برای گردشگران تجهیز شده است و دارای چراغ‌های چشمک‌زن و گوینده‌ای است که با میکروفون توضیحاتی ارائه می‌کند. اجرای حرکات ورزشی شاگردان جوان بسیار تماشایی است. مهارت و تمرکز آن‌ها بسیار دیدنی و جالب توجه است. این نمایش ورزشی را در بازدید از معبد شائولین به هیچ عنوان نباید از دست بدهید.
بخش دوم، معبد شائولین
پس از مشاهده‌ی نمایش کونگ فو می‌توانید با استفاده از ماشین‌های برقی، یا ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پیاده‌روی به خود معبد شائولین برسید. معبد در قسمت کوهستانی واقع شده است. گردشگران از پایین کوه وارد معبد می‌شوند و پس از گذشتن از چندین تالار به بالا می‌رسند. ساختمان‌ها شرایط خوبی دارند. به دلیل شهرت و محبوبیت این معبد در بین گردشگران، هزینه‌هایی که از طریق ورود گردشگران به معبد جمع‌آوری می‌شود و هزینه‌هایی که شاگردان برای آموزش در معبد پرداخت می‌کنند، باعث شده که منابع مالی لازم برای بازسازی‌های مورد نیاز معبد تامین شود.
مجموعه‌ی معبد روی یک محور شمالی جنوبی قرار گرفته و از چندین ساختمان و تالار تشکیل شده است. دو نمونه از جالب توجه‌ترین آن‌ها یکی تالار «هزار بودا» است که «تالار تعلیم» نیز نامیده می‌شود و دیگری تالار «سنگ سایه» است.
بخش سوم، جنگل پاگودا
اگر نیم کیلومتر دیگر یک مسیر چوبی را ادامه دهید به جنگل پاگودا می‌رسید. جایی که در آن تعداد زیادی پاگودای سنگی و آجری متعلق به دودمان‌های مختلف چین مشاهده می‌شود. پاگودا سازه‌ای برج مانند با بام چند لا است. جنگل پاگودا بخشی از معبد شائولین است که به مجموعه‌ای از پاگوداهای سنگی یا آجری گفته می‌شود.
شائولین، یک جاذبه توریستی
سرانجام دولت چین در دهه هشتاد میلادی معبد شائولین را به عنوان یک جاذبه توریستی به جهان معرفی کرد و تلاش های بسیاری برای بازسازی آن انجام داد. با ساخته شدن فیلم های رزمی که قهرمانان آن راهبان شائولین بودند این معبد شهرتی جهانی یافت و مردم از سرتاسر جهان برای بازدید از آن به چین می رفتند.
معروفیت این معبد به اندازه ای است که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه به عنوان اولین رهبر یک کشور خارجی در سال ۲۰۰۶ از معبد دیدن کرد. همچنین در سی و چهارمین نشست کمیتهٔ میراث جهانی یونسکو که در سال ۲۰۱۰ در کشور برزیل برگزار گردید این معبد به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
دسترسی
این معبد در دامنه‌های رشته‌کوه سونگ شان واقع شده که تنها ۱۵ دقیقه با شهر دنگ فنگ و دو ساعت با شهر ژنگژو (Zhengzhou) مرکز استان هنان فاصله دارد. از ژنگژو و لوئویانگ (Luoyang) یکی دیگر از شهرهای بزرگ استان هنان، اتوبوس‌هایی به مقصد دنگ فنگ وجود دارد. اگر در شهرهای ژنگژو یا لوئویانگ اقامت دارید، با تورهای یک روزه از هتل محل اقامتتان می‌توانید خود را به دنگ فنگ برسانید.