دیوار دریایی ونکوور
در این بخش از وب سایت مجله گردشگری تاپ توریست شما را با دیوار دریایی ونکوور آشنا خواهیم کرد. اگر قصد سفر به شهر زیبای ونکوور را دارید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
دیوارهای دریایی در ونکوور (Seawall Vancouver) به 4 دیواره دریایی مختلف که به هم مرتبط هستند تقسیم شده است. در پارک استنلی دیوار دریایی وجود دارد که سراسر پارک مهم استنلی را می‌چرخد. دریای بندری زغال سنگ که در امتداد سمت جنوبی بندر زغال سنگ قرار دارد، دریای خلیج انگلیسی که در امتداد خلیج انگلیسی قرار دارد و دریای فالز کریک که در امتداد دو طرف فالز کریک قرار دارد! دیواره‌های دریایی ونکوور در واقع 2 مسیر هستند، یکی برای پیاده‌روی و دویدن و دیگری برای دوچرخه‌سواری، اسکیت برد و رولربلید.
ساخت دیوار دریایی در ونکوور در سال 1910 آغاز شد. آن‌ها ساخت دیوار دریایی استنلی پارک را در سال 1917 آغاز کردند. قسمت اعظم دیوار دریایی استنلی پارک توسط استاد سنگ‌تراش جیمز کانینگهام ساخته شد. در سال 1980، دیوار دریایی اطراف پارک استنلی به طور رسمی تکمیل شد! طوفان‌ها در طول سال‌ها به دیواره دریا آسیب وارد کرده و تعمیر شده است. از آن زمان، تعدادی از پروژه‌های نوسازی برای تعمیر و بهبود دیوارهای دریایی انجام شده است!
این دیوار دریایی با گذشت حدود 100 سال اکنون به مسیری در حدود 28 کیلومتر، برای دوندگان، پیاده‌روان، کالسکه‌ها و دوچرخه‌سواران تبدیل شده است. مسیر دیوار دریایی از بندر زغال سنگ؛ اطراف پارک استنلی (در سال 1980 بود که مسیر آسفالت شده اطراف پارک تکمیل شد)، تا ساحل سانست، فالز کریک، تا جزیره گرانویل، زیر پل بورارد، تا پارک ونیر و از طریق کیتسیلانو تا بانک‌های اسپانیا امتداد دارد. امروزه، این مسیر سلامت در واقع طولانی‌ترین مسیر ساحلی یکپارچه جهان است !
در سال 1917 استاد سنگ‌تراشی با نام جیمی (جیمز) کانینگهام شروع به ساخت دیوار دریایی استنلی پارک کرد. پیشروی ساخت این دیوار توسط وی از اواخر سال 1920 تا زمان بازنشستگی او در حدود 35 سال بعد تحت نظارت ایشان بود.
جیمی (جیمز) کانینگهام کیست؟
خوب است که بدانید جیمی (جیمز) کانینگهام در سال 1878 در جزیره بوت در اسکاتلند به دنیا آمد. او در سال 1910 از اسکاتلند به کانادا آمد، سپس در جنگ جهانی اول با نیروهای اعزامی کانادا در جنگ خدمت کرد. تخصص وی عمدتاً سنگ‌تراشی بود. او خدمات زیادی در طی سال‌های شغلی خود به کانادا ارائه کرد. از جمله خدمات وی؛ UBC، خانه‌های ونکوور، استخرها در Lumberman’s Arch، سواحل Second and Kits، هتل‌های Empress و Banff Springsبود. در سال 1917، او شروع به ساخت دیوار دریایی استنلی پارک کرد.
در سال 1931، او به عنوان استاد سنگ‌تراش برای حفاظت از سواحل پارک استنلی در هیئت پارک‌های ونکوور انتخاب شد. کانینگهام مسیر نظارت را از براکتون آغاز کرد و بر ساختمان فانوس دریایی و دیوار دریایی اطراف نظارت داشت. او در سال 1955 بازنشسته شد، اما تا زمان مرگش بر دیوار نظارت داشت و ساخت و ساز حدود سه مایل را تکمیل کرد.
افتتاح دیوار دریایی و تاریخچه مختصر آن
طبق تاریخ ونکوور، در 26 سپتامبر 1971، آخرین سنگ دیوار دریایی پارک استنلی گذاشته شد. در میانه راه بین پراسپکت پوینت و سیواش راک، گروه کوچکی از افراد برجسته و مشهور که حدود 150 تماشاگر آن را تماشا می‌کردند، با ماله‌ها و کوله‌های سیمان جمع شدند تا آخرین بلوک دیوار را در جای خود قرار دهند. یکی از اعضای این گروه، اچ اچ استیونز 92 ساله بود که به عنوان نماینده و یکی از پایه‌گذاران اصلی دیوار دریایی، در این رویداد حضور داشت. یکی از خدمات بزرگ این مرد آن بود که در سال 1920 ترتیبی داد که 2300 مرد بیکار روی دیوار کار کنند.
یکی از افرادی که متأسفانه در مراسم حضور نداشت و در سال 1963 درگذشت، مردی بود که بیش از 30 سال روی دیوار کار کرده بود. نام او جیمی کانینگهام بود؛ یک سنگ‌تراش چیره‌دست و متعهد که آن‌قدر به این کار ارق داشت که یک بار بستر بیماری‌اش را رها کرد و با لباس خواب به دیوار رفت تا وضعیت کارگران را ببیند. خاکستر او در داخل دیوار در مکانی نامشخص دفن شده است. جیمی و کارگرانش درس و اثر فوق‌العاده‌ای به ما دادند و برای ما به یادگار گذاشتند.
در 21 سپتامبر 1980، کل حلقه سیوال در اطراف پارک استنلی به طور رسمی با سنگفرش نهایی بین ساحل دوم و ساحل سوم تکمیل شد. خوب است که بدانید پلاکی در سیواش راک به یاد کانینگهام نصب شد. شاید شما هم بخواهید این نقل‌قول از Vancouver Sunرا در روز تکمیل دیوار دریایی پارک استنلی بدانید: “دیوار برای جلوگیری از فرسایش ساحل پارک طراحی شده است، اما یک مهم دیگر را این دیوار انجام داد، باشکوه‌ترین پیاده‌روی 9 کیلومتری از 28 کیلومتر مسیر پیاده‌روی در کانادا”. آری! دوستان این است موهبت انگیزه و هدف. مسیری تاریخی که تا سالیان این افراد متعهد و وظیفه‌شناس را به اسطوره‌های کانادا تبدیل کرده است.
مسیر دریایی ونکوور؛ مسیر الهام‌بخش هنرمندان معاصر
ونکوور و آب‌وهوای پاک آن الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان معاصر روزگار خود است. دیانا کرال(خواننده و نوازنده موسیقی جاز) در جایی می‌گوید: “وقتی روی آلبوم خود کار می‌کردم، هر روز صبح در مسیر دیوار دریایی قدم می‌زدم، فقط به موسیقی گوش می‌دادم و ایده می‌گرفتم. این بخش بزرگی از زمان خلاقانه من است. من از ونکوور و جایی که زندگی می‌کنم و هوای تازه و پیاده‌روی الهام می‌گیرم”.
یکی از جاذبه‌های برتر ونکوور چیزی نیست جز یک مسیر سنگفرشی حدود 28 کیلومتر (17.5 مایل) که در اطراف اسکله شهر کشیده شده است. اما این چه مسیری است! این مسیر زیبا که به عنوان “دیوار دریایی” شناخته می‌شود، یکی از بهترین راه‌ها برای کشف ونکوور است. چه پیاده‌روی را انتخاب کنید یا با دوچرخه باشید، صرف یک روز برای کاوش مسیر دیوار دریایی ونکوور، یکی از بهترین راه‌ها برای گذراندن یک روز در شهر ونکوور است.
دیوار دریایی تا کجا ادامه دارد؟
دیواره دریایی از مرکز همایش ونکوور در سمت شمال شرقی شبه‌جزیره مرکز شهر شروع می‌شود و از شمال به پارک استنلی و اطراف خلیج انگلیسی می‌رود، سپس به سمت جنوب و شرق به سمت فالز کریک به دنیای علم می‌رسد و سپس به سمت غرب از دهکده المپیک و گرانویل عبور می‌کند و جزیره، ساحل Kitsilano و تا سواحل بانک‌های اسپانیا. خوب است که بدانید، شهر ونکوور به خاطر کوه‌ها شناخته می‌شود، اما مسیرهای دیوارهای دریایی عمدتاً مسطح هستند و برای افراد با هر توانایی و سنی، از طریق دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی آسان است.
مسیر بندرگاه دریایی زغال سنگ
دیوار دریایی زغال سنگ جدیدترین دیوار دریایی در ونکوور است. این یک دیوار دریایی به طول تقریبی 2 کیلومتر (1.5 مایل) است که کل لبه جنوبی بندر زغال سنگ را از مرکز تجارت و همایش ونکوور تا پارک استنلی در بر می‌گیرد. در طول مسیر، مناظر زیبایی از محله جدید و براق کوال هاربر، شمال ونکوور و کوه‌ها را خواهید دید. همچنین از تعدادی پارک، رستوران و تفرجگاه گذر خواهید کرد.
همان‌طور که مسیر خود را طی می‌کنید، هر گوشه منظره خیره‌کننده متفاوتی را نشان می‌دهد؛ کوه‌های باشکوه ساحل شمالی، پل دروازه شیرها که به سمت غرب ونکوور طاق می‌شود، سواحل شنی خلیج انگلیسی، مجسمه اینوکشوک (Inukshuk) که الهام‌بخش المپیک ونکوور 2010 است. خط افق پرشکوه مرکز شهر ونکوور و خورشید بر فراز ورودی بورارد از جمله مناظری هستند که چشم هر بیننده‌ای را در این مسیر به خود جلب می‌کند.
مسیر پارک استنلی
استنلی پارک سیوال جواهر تاج ونکوور است! بخش 9 کیلومتری (5.5 مایلی) استنلی پارک که تمام مسیر بیرونی پارک استنلی را دور می‌زند و محبوب‌ترین بخش این دیوار دریایی است و به راحتی می‌توان دلیل این محبوبیت را فهمید. شما می‌توانید یک دوچرخه اجاره کنید و در عرض یک ساعت راه خود را در مسیر دیوار دریایی اطراف پارک استنلی طی کنید. اما حتی در امتداد این بخش کوچک از مسیر، باید زمان بیشتری را برای توقف و دیدن جاذبه‌های افسانه‌ای اختصاص دهید؛ از جمله توتم قطب‌ها و مکان‌های دیدنی مانند؛ مجسمه دختری با لباس مرطوب، چشم‌انداز پرسپکت پوینت به ساحل شمالی، صخره سیواش و سواحل در امتداد ضلع غربی پارک.
مسیر فالز کریک سیوال
دیوار دریایی False Creek تقریباً 10 کیلومتر (6 مایل) دیوار دریایی است که از پل خیابان Burrard در امتداد ضلع شمالی False Creek به Scienceworld و سپس در امتداد ضلع جنوبی False Creek تا ساحل Kitsilano می‌رود.
اما برای کسانی که وقت دارند، کاوش بیشتر در امتداد دیواره دریا داشته باشند، این مسیر قطعاً توصیه می‌شود. یک روز را برای بازدید از این مسیر زیبا بگذارید. توقف کنید تا قهوه‌ای بنوشید و در ساحل سوم استنلی پارک لذت ببرید. شما می‌توانید در آب گرم استخر در حین عبور از مسیر به همراه وسایل پیک‌نیک از جزیره گرانویل دیدن کنید، از یک نمایشگاه در موزه ونکوور در پارک Vanierبازدید کنید،
ناهار خود را در ساحل Kitsilano میل کنید و برای یک تور کایاک سواری به ساحل جریکو بروید. تنها کاری که می‌کنید آن است که مسیر دیوار دریایی ونکوور را ادامه دهید. او شما را به بی‌نظیرترین نقاط ونکوور هدایت خواهد کرد.
این مکان که در سال 1980 تکمیل شد، مطمئناً یکی از بهترین گنجینه‌های ونکوور است و همچنین آهن‌ربایی با جاذبه‌ای شدید است که مردم را از سراسر دنیا به ملاقات و استقبال در کنار آب می‌کشاند. پس یک قهوه بگیرید، یک نیمکت پیدا کنید و از نمایش لذت ببرید!
دیوار دریایی انگلیسی خلیج سیوال پربازدیدترین دیوار دریایی در ونکوور است. این بخش یک دیوار دریایی به طول تقریبی 3 کیلومتر (2 مایل) است که درست در امتداد سمت شمالی خلیج انگلیسی قرار دارد که به راحتی از محله West End قابل دسترسی است و از ساحل خلیج انگلیسی تا پل خیابان بورارد امتداد دارد. در بازدید و گذر از این مکان، مناظر عالی از خلیج انگلیسی خواهید داشت. در طول مسیر، ساحل خلیج انگلیسی و ساحل سانست و برخی بناهای تاریخی و آثار هنری را خواهید دید.
خلیج انگلیسی منظره‌ای فوق‌العاده دارد. کشتی‌های باربری غول‌پیکر لنگر انداخته و در اسکله منتظر نوبت خود هستند. قایق‌های بادبانی، قایق‌های کایاک، پدل‌بوردرها و رزم‌ناوها و تاکسی‌های قایقی کوچکی که از ساحلی به ساحل دیگر به این سو و آن سو حرکت می‌کنند. شما در اینجا لحظه‌ای خواهید داشت که به پای نقاشی مونه می‌رسد.
اعترافات اقیانوس
مردم دوچرخه‌سواری می‌کنند، کالسکه‌ها را هل می‌دهند، با عصا راه می‌روند یا با لباس‌های فلورسنت می‌دوند. آدم‌ها مکثی می‌کنند تا به مرغان دریایی غذا بدهند یا از خلوتی روی یک چوب، نیمکت یا سنگ لذت ببرند. فیلسوفان پیاده‌رو جملات زیادی می‌نویسند مانند «امروز به کسی لبخند زدی؟» شاید این جمله به این معنی باشد که سرعت زندگی پرهیجان شما را کاهش دهد.
حتی گروهی از مردم تابلویی با عنوان «اعترافات اقیانوس» در مسیرها نصب می‌کنند و به عابرانی که به هر علتی پشیمان هستند، غم و اندوه یا آرزوهایی دارند که می‌خواهند بنویسند و در آب بیندازند، از کنار این تابلوها رد می‌شوند و جمله‌ای به تابلوی اعترافات اقیانوس اضافه می‌کنند.
هر نقطه در امتداد دریای ونکوور مناظر و صداهای منحصر به فرد خود را دارد. رنگ شکوفه‌های گیلاس، حیله‌گری کلاغ‌ها، نیمکت‌ها و نوای ناگهانی یک سازدهنی تنها.
در همه‌جا، عکاسانی وجود دارند که همگی امیدوارند آن تصویر بی‌نقص از خورشید، دریا و شن‌ها را ثبت کنند. برخی در کنار اینوکشوک غول‌پیکر یا در گذر از کناره‌های دیوارهای آپارتمان‌های شیشه‌ای و فولادی هستند. شاید آن‌ها به دنبال آن قسمت از درام بصری زندگی می‌گردند.