جاهای دیدنی ولز
در این بخش از وب سایت مجله گردشگری تاپ توریست درباره جاهای دیدنی ولز صحبت خواهیم کرد. برای آشنایی با این کشور کوچک در ادامه با ما همراه باشید.
ولز یا ویلز (Wales) کشوری است که بخشی از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. پایتخت و بزرگترین شهر ولز کاردیف است. ولز در جنوب غربی جزیره بریتانیا واقع است و از سوی شرق با انگلستان هم‌مرز است. همچنین این کشور در غرب رودخانه سورن (Severn) واقع شده است.
از سال‌ها پیش دولت این کشور با احداث ۵۰ زمین گلف استاندارد، دعوت از گلف‌بازان بین‌المللی و برگزاری تورنمنت‌های بین‌المللی به توسعه گردشگری گلف و جذب گردشگران ثروتمند گلف‌باز پرداخته‌است. دولت ولز قصد دارد با معرفی کلیساهای این کشور در کشورهای گوناگون جهان به ویژه کشورهای اروپایی، این کشور را به یک مقصد گردشگری مذهبی تبدیل کند.
مردم این کشور به دو زبان انگلیسی و ولزی سخن می‌گویند. ولز رسماً دوزبانه است و زبان‌های ولزی و انگلیسی در سطحی برابر رسمیت دارند و برای بازدیدکنندگانی که برای اولین بار به ولز وارد می شوند واضح ترین تفاوت میان این بخش و سایر سرزمین های انگلستان زبان ولزی می باشد.
علاوه بر کلیساهای تاریخی و زیبا، آثار دیدنی متعدد، این کشور طبیعت زیبایی شامل دره ها، کوه ها، سواحل زیبا و… نیز دارد که باعث جذب گردشگران می شود. در ادامه با شهرهای این کشور و دیدنی های آنها بیشتر آشنا می شویم.
دیدنی های ولز
شهر کاردیف – Cardiff
کاردیف در گوشه جنوب شرقی ولز قرار گرفته و در سال ۱۹۵۵ به عنوان پایتخت این کشور انتخاب گردید. پس از آن تعدادی پروژه برای بهبود این شهر بندری باستانی آغاز شد. از جمله ورزشگاه هزاره با ۷۴۲۰۰ صندلی و همچنین مرکز هزاره آینده برای هنرهای نمایشی که در حال حاضر در قلعه کاردیف قرار گرفته و به عنوان جاذبه های دیدنی ولز شناخته می شود.
این قلعه قرن یازدهمی مقدمه ای عالی از تاریخ ولز را به بازدیدکنندگان ارائه می نماید و در صورت صعود به بخش های بالایی آن می توانید چشم اندازی خیره کننده از شهر و حومه های آن را مشاهده نمایید. موزه ملی کاردیف نیز با نمایشگاه هایی از طلا و سفالگری و جواهرات منحصر به فرد خود، قدمتی از دوران برنز داشته که جذابیت خاص خود را ارائه می نماید.
قلعه کاردیف – Cardiff Castle
قلعه کاردیف یک قلعه قرون وسطایی و عمارت احیای گوتیک ویکتوریایی است که در مرکز شهر کاردیف واقع شده است. قلعه اصلی در اواخر قرن یازدهم توسط مهاجمان نورمن در بالای قلعه رومی قرن سوم ساخته شد. این قلعه توسط ویلیام فاتح یا رابرت فیتزامون سفارش داده شد و قلب شهر قرون وسطایی کاردیف و قلمرو مارچر لرد گلامورگان را تشکیل داد.
قلعه کاردیف بارها درگیر درگیری‌های بین آنگلو-نورمن‌ها و ولزی‌ها بود و در قرن دوازدهم چندین بار مورد حمله قرار گرفت و در سال 1404 در جریان شورش اوین گلیندور یورش برد. این قلعه برای مجموعه ای از رویدادهای فرهنگی و اجتماعی از جمله اجراهای موسیقی مورد استفاده قرار گرفته است و ظرفیت پذیرش بیش از 10000 نفر را دارد.
بوت پارک – Bute Park
بوت پارک، پارکی در شهر کاردیف، پایتخت ولز است. این پارک بزرگ شامل 130 هکتار باغ و پارک زمینی است که زمانی محوطه قلعه کاردیف را تشکیل می داد. این پارک به افتخار سومین مارکز بوته که خانواده اش مالک قلعه بودند، نامگذاری شده است.
این پارک در امتداد ساحل شرقی رودخانه تاف و در مجاورت قلعه کاردیف واقع شده است و ترکیبی از درختکاری، باغ های گل و زمین های تفریحی را ارائه می دهد. قسمت اعظم پارک در چمنزار قرار گرفته است، اما جنگل‌ها و خیابان‌های پردرخت فراوانی در آن وجود دارد. باغ‌های سوفیا و میدان‌های پونتکانا در طرف مقابل رودخانه قرار دارند که با دو پل عابر پیاده به آن می‌رسید.
موزه ملی کاردیف – National Museum Cardiff
موزه ملی کاردیف، یک موزه و گالری هنری در شهر کاردیف، پایتخت ولز است. ورود به این موزه توسط دولت ولز رایگان شده است. این موزه دارای مجموعه هایی از گیاه شناسی، هنرهای زیبا و کاربردی، زمین شناسی و جانورشناسی است.
بخش باستان شناسی این موزه به موزه ملی تاریخ سنت فاگانز منتقل شده است. موزه ملی کاردیف یکی از موزه های شاخص شهر است که همه روزه بازدیدکنندگان بسیاری دارد.
موزه ملی تاریخ سنت فاگانس – St. Fagans National Museum of History
موزه ملی تاریخ سنت فاگانز که معمولاً به نام سنت فاگانس نام دهکده ای که در آن واقع شده است، نامیده می شود، یک موزه در فضای باز در شهر کاردیف پایتخت ولز است، که سبک زندگی، فرهنگ و معماری تاریخی مردم ولز را شرح می دهد.
این ساختمان متشکل از بیش از چهل ساختمان بازسازی‌شده از مکان‌های مختلف در ولز است و در محوطه قلعه سنت فاگانس قرار دارد. در سال 2011 کدام این موزه جاذبه مورد علاقه بازدیدکنندگان انگلستان نامیده شد. بازسازی شش ساله موزه در سال 2018 تکمیل و موزه در سال 2019 موزه صندوق هنر نام گرفت.
شهر سوانسی – Swansea
سوانسی یک شهر ساحلی و دومین شهر بزرگ کشور ولز در سواحل جنوبی این کشور است. موزه ملی واترفرانت (The National Waterfront Museum)، از دیدنی های شاخص این شهر ساحلی است. همچنین خلیج سوانسی (Swansea Bay) دارای ساحل، تفرجگاه، استخر تفریحی، اسکله تفریحی و محله دریایی و قایق های بی شمار است که محلی عالی برای گشت و گذار می باشد.
قلعه شهر نیز از دیدنی های مهم این شهر است. سوانسی دارای تعداد زیادی بار، کلاب، رستوران ها و کازینوهاست و شب های زنده ای دارد. اکثر بارهای مرکز شهر در خیابان ویند (Wind Street) واقع شده‌اند.
شهر نیوپورت – Newport
نیوپورت سومین شهر پرجمعیت کشور ولز است که در 19 کیلومتری شمال شرقی کاردیف واقع شده است. نیوپورت از زمان قرون وسطی که اولین قلعه نیوپورت توسط نورمن ها ساخته شد یک بندر بوده است و تا زمان ظهور کاردیف در اواسط دهه 1800 بزرگترین صادرکننده زغال سنگ در ولز بود.
مرکز شهر نیوپورت دارای میخانه‌ها، بارها و کلاب های شبانه بسیاری است که بیشتر در مجاورت خیابان High Street قرار دارند. این خیابان همچنین محلی برای خرید و گشت و گذار و نشستن در کافه رستوران هاست. این شهر دارای دیدنی های تاریخی بسیار، موزه ها، پل های متعدد و دیدنی های متنوعی است.
شهر کانوی – Conwy
شهر کانوی در سواحل شمالی ولز، در فاصله کوتاهی از منچستر واقع شده است. این شهر دارای یک قلعه خیره کننده (Conwy Castle)، با معماری قرون وسطایی است. از بهترین مکان های دیدنی، قلعه کانوی و رودخانه کانوی با پل معلق است که توسط توماس تلفورد طراحی شده است.
از دیوارهای شهر که در قرن 13 توسط پادشاه ادوارد اول برای حفظ ولز در خلیج ساخته شده است حتما دیدن کنید. از دیگر جاذبه های این شهر خانه جالب Elizabethan Plas Mawr می باشد که کوچکترین خانه در بریتانیا است. همچنین در این شهر کلیسای سنت مارین وجود دارد که می توانید از آن بازدید و از معماری منحصر به فرد آن لذت ببرید.
قلعه کانوی – Conwy Castle
قلعه کانوی یک قلعه مستحکم در شهر کانوی است که در شمال ولز واقع شده است. این بنا توسط ادوارد اول، در طی فتح ولز، بین سال‌های 1283 و 1287 ساخته شد. در طول چند قرن بعد، این قلعه نقش مهمی در چندین جنگ ایفا کرد. در زمستان 1294-1295 در برابر محاصره مادوگ آپ لیولین مقاومت کرد و در سال 1399 به عنوان پناهگاه موقت ریچارد دوم عمل کرد.
قلعه کانوی در اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 به مقصدی جذاب برای نقاشان تبدیل شد. تعداد بازدیدکنندگان افزایش یافت و کار بازسازی اولیه در نیمه دوم قرن نوزدهم انجام شد. در قرن بیست و یکم، قلعه ویران شده به عنوان یک جاذبه گردشگری مدیریت می شود.
باغ بودنانت – Bodnant Garden
باغ بودنانت یک ملک ملی در نزدیکی شهر کانوی، مشرف به دره کانوی به سمت کوه‌های Carneddau است. این باغ که در سال 1874 تأسیس شد و توسط پنج نسل از یک خانواده توسعه یافت، در سال 1949 به صندوق ملی واگذار شد. بیش از 260000 نفر در سال 2019 از این باغ بازدید کردند.
این باغ 80 هکتار دامنه تپه را شامل می شود و شامل تراس های ایتالیایی، مرزهای بوته های پر از گیاهان از سراسر جهان، مناطقی جنگلی با تعدادی درخت قابل توجه و آبشار است. از سال 2012، مناطق جدیدی از جمله باغ زمستانی و یک باغ کنار رودخانه افتتاح شده است. این باغ به خاطر طاق Laburnum آن، طولانی‌ترین قوس در بریتانیا، که در ماه‌های می و ژوئن گل می‌دهد، مشهور است.
شهر تنبی – Tenby
تنبی یک شهر و منطقه ساحلی در شهرستان پمبروکشایر است و در خلیج کارمارتن قرار دارد. از ویژگی های قابل توجه شهر 3 مایل سواحل شنی و مسیر ساحلی پمبروکشایر، دیوارهای شهر قرون وسطایی قرن سیزدهمی، از جمله دروازه باربیکن پنج طاق، موزه و گالری هنر تنبی، کلیسای قرن پانزدهمی سنت مریم و… هستند.
شهر تنبی دارای فروشگاه های متعدد، میخانه‌ها و رستوران‌هایی است که می‌توانند از گردشگران پذیرایی کنند. مجله ساندی تایمز، ساحل قلعه تنبی را بهترین ساحل در بریتانیا در سال 2019 ارزیابی کرد.
شهر هی آن وای – Hay-on-Wye
این شهر کوچک بر روی رودخانه وای (Wye) که به مرز انگلستان بسیار نزدیک است و از طرفی درون مرز پارک ملی برکون بیکون (Brecon Beacons) قرار گرفته، واقع شده است. کتابخانه ملی این شهر بیش از ۲۰ کتابفروشی را در خود جای داده است. این شهر که از جمله جاذبه های دیدنی ولز به شمار می رود احتمالا شهرت خود را به دلیل برگزاری سالانه جشنواره Hay به دست آورده است.
این جشنواره توسط روزنامه مشهور به نام گاردین حمایت می گردد. این رویداد در سال ۱۹۸۸ آغاز به کار کرده و امروزه ۸۰ هزار نفر را سالانه برای بحث در مورد هنر، نویسندگان، فیلسوفان و هنرمندان را به این منطقه می کشاند.
شهر پمبروک – Pembroke
پمبروک هم یک شهر و هم یک منطقه در استان پمبروک شایر است. پمبروک دارای تعداد زیادی ساختمان تاریخی، دیوارهای شهر، مجتمع ها و قلعه پمبروک است که زادگاه هنری تودور که هنری هفتم انگلستان شد، بوده است.
این شهر کوچک جاذبه های تاریخی متعددی دارد و زیبایی های خاص خود را به گردشگران ارائه می کند. از مهمترین جاذبه های شهر قلعه پمبروک (Pembroke Castle) می باشد.
ساحل پمبروک شایر – Pembrokeshire Coast
تنها پارک ملی ساحلی ولز، منطقه پمبروک شایر بوده که شامل شبه جزیره ای در جنوب غربی کشور و جزایر دریایی آن است. این پارک ملی هر ساله بیش از ۴ میلیون بازدیدکننده را به سوی خود جلب کرده و بیشتر به عنوان مسیر ساحلی پمبروک شایر شناخته می شود.
شهرت این منطقه به دلیل حیات وحش آن می باشد. فوک ها بر روی سنگ ها قرار گرفته و صدها گونه پرنده در این اطراف در حال پرواز خواهند بود. علاوه بر این می توان از گشت و گذار در این منطقه و یا بادبادک بازی لذت برده و نیز از روستاهای ماهیگیری و قلعه های اطراف نیز بازدید کرد. همچنین گردشگران در این پارک می توان به انواع تفریحات آبی بپردازند.
کلیسای جامع سنت دیوید – St. David’s Cathedral
این کلیسا در شهری به نام سنت دیوید و در منطقه پمبروک شایر واقع شده است. این کلیسا نمونه ای از معماری مذهبی در قرون وسطی می باشد. حاکم ولز که سنت ویوید نام داشت یک کلیسای کاتولیک را در طول قرن ششم میلادی در سایت اصلی بنا نمود. ساخت و ساز این کلیسای جامع موجود در دهه ۱۱۸۰ میلادی با استفاده از ماسه سنگ آغاز گردید.
در حال حاضر بخشی از آثار به جامانده از کلیسای ولز و کلیسای نورمن و بخشی از گنجینه های آنان در اینجا نگهداری می شود. از جمله آن ها می توان به چوبه های ۸۰۰ ساله اسقف اعظم که با طلاکاری تزیین شده بود، همچنین جام نقره قرن سیزدهمی و یک نسخه از کتاب مقدس ولز مربوط به سال ۱۶۲۰ اشاره کرد.
شهر لاندودنو – Llandudno
لاندودنو یکی از شهرهای دیدنی این کشور می باشد که در نواحی سنگ آهکی اورم بزرگ (Orme) و کوچک در شمال ولز قرار گرفته است. این منطقه ساحلی دارای چشم اندازهای بسیار زیبایی برای گردشگران است. در دهه ۱۹۵۰ این منطقه به وسیله یک خانواده ثروتمند بنا شده است. لاندودنو ویژه افراد ثروتمندنشین بوده و در تابستان ها نیز مورد توجه گردشگران بوده است.
شما در امتداد خط ساحلی این منطقه می توانید اسکله ای را مشاهده کنید که در هنگام غروب زیبایی بیشتری دارد. بخش های مهمی از این سواحل دارای چشم اندازهای طبیعی بی نظیری برای گردشگران هستند.
جزیره آنگلسی – Anglesey
جزیره آنگلسی یک شهرستان در سواحل شمال غربی ولز است. نام این شهرستان از جزیره انگلسی گرفته شده است که 94 درصد مساحت آن را تشکیل می دهد. اقتصاد این شهرستان بیشتر مبتنی بر کشاورزی، انرژی و گردشگری است.
از دیدنی های این جزیره، قلعه تاریخی آن، موزه های متعدد و باغ وحش دریایی آن را می توان نام برد. یکی از جاذبه های تفریحی مهم این جزیره قدم زدن در نوار ساحلی آن و دیدن مناظر بکر و دست نخورده است.
شهر ابریستویث – Aberystwyth
ابریستویث یک شهر دانشگاهی و ساحلی در ولز است. دانشگاه این شهر یک مکان آموزشی اصلی در ولز بوده است. این شهر در خلیج کاردیگان در ساحل غربی ولز، در نزدیکی محل تلاقی رودخانه Ystwyth و Afon Rheidol واقع شده است. این شهر یک مقصد گردشگری است و پیوند فرهنگی بین شمال ولز و ولز جنوبی را تشکیل می دهد.
زمین های گلف، حفاظتگاه طبیعی پارک پنگلیس (The Parc Penglais nature reserve)، مسیر دوچرخه سواری Ystwyth Trail، مرکز هنری ابریستویث (Aberystwyth Arts Centre)، کتابخانه ملی ولز، خیابان پارک (Park Avenue) و… از جاذبه های دیدنی و تفریحی این شهر توریستی ساحلی هستند.
صومعه تینترن – Tintern Abbey / Abaty Tyndryn
صومعه تینترن در سال 1131 توسط والتر دو کلر، لرد چپستو، در مجاورت روستای تینترن تأسیس شد. این صومعه که از دیدنی های شاخص کشور ولز است، سالانه 70000 نفر بازدید کننده دارد.
جبهه غربی کلیسا که با پنجره هفت نوری تزئین شده در حدود سال 1300 تکمیل شد. این محوطه تاریخی از بخش های متعددی از جمله کلیسا، کتابخانه، شبستان، عبادتگاه، خوابگاه راهبان، آشپزخانه و سفره خانه، درمانگاه و… تشکیل شده است.
پارک ملی اسنودونیا – Eryri National Park (Snowdonia)
پارک ملی اریری یا اسنودونیا با جاذبه های خارق العاده چون مناظر بکر، یخچال های مختلف، ده ها دریاچه و روستاهای قدیمی برآمده از تاریخ لبریز شده است. این پارک همچنین جایگاه بزرگترین کوه ولز به نام اسنودون (یا Yr Wyddfa) می باشد. به لطف مسیرهای کوهستانی، این منطقه رسما یکی از پرباران ترین مناطق در بریتانیا به شمار می رود و اغلب در فصل زمستان، بارش برف در آن وجود دارد.
اما در روزهای آفتابی، مسیرهای کوهنوردی متعدد آن، سالانه میلیون ها بازدیدکننده را که برای تماشای چشم اندازهای کوه اسنودون و دیدن حیوانات مختلف مثل سمورهای آبی، گربه های قطبی، عقاب های ماهی گیر و کورکورهای حنایی به این منطقه می آیند، به خود جذب می کند.
