قلعه اشتران در مجاورت روستای اشتران در ۱۸ کیلومتری شهر تویسرکان قرار دارد. این قلعه که از لحاظ موقعیت جغرافیایی و وسعت یکی از قلعه‌های نادر در استان همدان است، در دوره قاجاریه توسط حاج مراد خان اردلان (جدّ بزرگ خاندان اردلان) بنا نهاده شد.این قلعه یک هکتار زیر بنا دارد و شامل ساختمان، حیاط بیرونی و از سمت جنوب ورودی هشتی با راهروی باریک است. ساختمان‌های بیرونی و اندرونی شامل دو طبقه مسکونی و یک طبقه زیرزمین است که جزو طبقه اول محسوب می‌شود. در هر طبقه ۱۳ اتاق وجود دارد.این قلعه مشرف به قلعه خان‌گرمز و در مسیر جاده قدیمی همدان- تویسرکان (از طریق گنجنامه) بنا شده و با وجود گذشت زمان همچنان پابرجاست. در واقع وجود این قلعه و قلعه دختر (در روستای شهرستانه) در مسیر جاده شاهی، نظامی بودن جاده و اهمیت آن را در گذشته بیان می‌کند.

آرامگاه میر رضی‌الدین آرتیمانی

میر رضی‌الدین آرتیمانی از شاعران و عرفای دوره‌ی شاه‌عباس بوده که در سال 978 هجری قمری و در روستای آرتیمان به دنیا آمد. حدود سال 1037 هجری قمری فوت کرد و در تویسرکان به خاک سپرده شد.این آرامگاه در 3 کیلومتری تویسرکان و نزدیک روستای آرتیمان و روی تپه‌ای ساخته شده است. نمای آجری و بلند این آرامگاه از دور هم مشخص است. همچنین چهار در ورودی آرامگاه میر رضی‌الدین در چهار جهت قرار گرفته و برای زیباسازی‌اش از کاشی‌کاری استفاده شده است. دسترسی به اینجا به خاطر وجود جاده‌ی آسفالتش راحت است و نیازی نیست نگران جای پارک باشید.

کاروانسرای شاه عباسی که در ۱۵ کیلومتری مسیر تویسرکان – اسدآباد و کرمانشاه و در کنار شهر فرسفج واقع شده، از مجموعه کاروانسراهایی است که در دوره شاه عباس صفوی ساخته شده است. این کاروانسرا حدود ۴ هزار مترمربع مساحت دارد و یکی از چهار کاروانسرای چهار ایوانی ایران محسوب می‌شود و طی سالیان متمادی استراحتگاه کاروان‌ها، بازرگانان و زائران بوده است. با حفاری‌های صورت گرفته آثار کهنی از این کاروانسرا به دست آمد که در حال حاضر در موزه شهر همدان نگهداری می‌شود.

خانه مسعودی

خانه مسعودی یادگاری از عصر قاجار است. این خانه تاریخی در دو طبقه احداث شده است و در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته‌اند که در انتها هر کدام از آن‌ها به یک اتاقک به‌عنوان انباری منتهی می‌شود. اتاق شاه‌نشین مهم‌ترین قسمت این خانه است که در کنار آن کتیبه‌ایی قرار دارد که تاریخ ساخت بنا را نشان می‌دهد. گچبری‌ها، آینه‌کاری‌ها و نقاشی‌های رنگ و روغن شامل نقوش گیاهی و انسان از زیبایی‌های این خانه به شمار می‌رود. در حاشیه فوقانی دیوارهای اتاق شاه‌نشین و در میان نقوش گچبری شده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان برگرفته از شاهنامه فردوسی تا دوره قاجاریه ایجاد شده‌ است.

خانه دکتر اقتداری

این خانه‌ی قاجاری در کوچه مظفر سلطان در تویسرکان قرار گرفته است. صاحب خانه رضا محمودی یا دکتر اقتداری بوده که 150 سال پیش زندگی می‌کرده است. معماری و طراحی بنا از نوع حیاط مرکزی است و اتاق‌های آن دورادور حیاط قرار گرفته‌اند. این ساختمان دو طبقه در کل از مصالحی همچون آجر و چوب ساخته شده و ویژگی‌ خاصش، قناتی اختصاصی است که در زیبایی محیط و فضای این خانه نقش بسزایی دارد. این بنا با زیربنای 1300 متر در حال حاضر به مرکز صنایع تویسرکان تبدیل شده و نمایشگاهی هم برای فروش صنایع دستی دارد که روزهای تعطیل برگزار می‌شود.

پل قلعه شیخ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تویسرکان، بخش مرکزی، دهستان حیقوق نبی، روستای قلعه شیخ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۱۲۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پارک کمر بسته تویسرکان

در فاصله سه کیلومتری شهر تویسرکان در کنار رودخانه، پارک جنگلی کمربسته قرار دارد. این پارک با درختانی سر به فلک کشیده هوایی بسیار لطیف و چشم‌انداز زیبایی دارد. در این پارک شش درخت چنار به‌صورت دایره‌ای در کنار هم قرارگرفته‌اند و از قدیمی‌ترین درختان ایران می‌باشند. برای رفتن به پارک کمربسته بهترین زمان بعدازظهر تا زمان غروب است که از شدت تابش نور خورشید کم شده باشد.

آبشار اللو تویسرکان

سرکان یکی از توابع شهرستان تویسرکان است که جاذبه‌های طبیعی بی‌شماری دارد. آب‌و‌هوای این منطقه مطبوع و معتدل است و در تابستان‌ها به‌عنوان ییلاق مورد استفاده قرار می‌گیرد. زیباترین جاذبه این روستا آبشار اللو با ۱۰ متر ارتفاع است که سرچشمه آن در کوه سیاه کمر، از ارتفاعات کوه الوند، قرار دارد. آبشار اللو بعد از سرازیر شدن از صخره‌ها به سمت رودخانه سرکان در دره سیرکان به راه خود ادامه می‌دهد و منظره زیبایی را ایجاد می‌کند.

بازار سرپوشیده تویسرکان

بازار سرپوشیده تویسرکان یادگاری از عصر صفویه است که حدود ۳۷۰ سال قدمت دارد و در دوران قاجار مجدد مرمت شده است. این بازار شامل یک راسته اصلی و چهار راسته فرعی است که انتهای هرکدام از این راسته‌ها به یک بنای تاریخی دیگر مانند مدرسه شیخ علیخان زنگنه و مسجد جامع ختم می‌شود.